Het verhaal van de vereniging

In 1954 werd de Lichtbond de IJssel opgericht door een groep mensen rondom Deventer. Alleen de mensen die achter de IJssel woonden, konden lid worden. Het woord lichtbond komt van de zogeheten duitse naturistische Lichtbunde. Wie in Deventer of Zwolle woonde, kon zich aanmelden. Iemand uit Twello of Apeldoorn werd geweigerd.

Op zoek naar een terrein

Een terrein vinden was niet gemakkelijk. Het naturisme was nog niet zo geaccepteerd als nu. Uiteindelijk werd een terrein gevonden binnen de gemeente Raalte. Voor dagrecreatie. De acceptatie in de buurt was echter zo weinig, dat al gauw de moed werd opgegeven. Degene die dit stukje grond verhuurde, werd met de nek aangekeken. Dit was niet te doen op langere termijn. Naturisme was nog een te besmet woord.

Wat nu?

In Nederland was het zoeken naar een speld in de bekende hooiberg. In 1956 maken drie echtparen uit Almelo een mooie fietstocht door het grensgebied Twente –Duitsland. Uitrusten, picknick met meegebrachte broodjes en koffie uit de thermoskan, heerlijk in een bosperceel. Leuk feit: dat is het perceel dat we nu het Molemaplein noemen. Het leek de 3 paren wel wat om op onderzoek uit te gaan. Stel je voor dat we hier mochten rondstappen als naturist! En die wens werd vervuld! Ze hadden een gesprek met  boer Kamerhuis, de opa van de huidige pachtboer. Hij had er wel oren naar. Het was toch een stuk grond waar hij als landbouwer niets mee kon. En nu kon hij er ook nog geld voor krijgen.

Kamperen in de jaren zestig
1990 Ping Pong hal (’t Getervan)

Zo is het begonnen in Getelo

De oude parkeerplaats was de te gebruiken plek in het bos. Er werd een oude autobus gekocht. Deze werd gebruikt als onderkomen tijdens de dagrecreatie. In de buurt van de huidige ingang werd een pomp geslagen om water te kunnen oppompen. Deze pomp hangt nu, als teken van toen, aan ’t Getervan!

Ze wilden meer | op naar een officieel kampeerterrein

Al snel kwam er een verenigingsblad met de naam De Bus! Maar men wilde meer. Niet alleen de dagrecreatie, maar ook met je tent of vouwwagen kunnen kamperen. In 1958 was het zover. Er werd meer land gepacht van de familie Kamerhuis. De Samtgemeinde Uelsen gaf de kampeervergunning af. We kregen vergunning om te mogen kamperen van 1 januari t/m 31 december. Dat was een unicum! Het eerste pachtcontract met boer Kamerhuis is getekend per 1 januari 1959. Een pachtsom van 200 DM per jaar. Ik vermoed dat de tijd er voor met handje contantje ging, die bedragen zijn mij onbekend.

Wat alleen in het begin niet fijn was: kamperen  en overnachten betekende: komen met tent en weer weggaan met tent. Er mocht niets blijven staan. Maar dat is in de loop van de tijd toch aangepast. Er werden vaste plekken gemaakt. Van lieverlee kwamen er ook meer caravans. Behalve Nederlanders (w.o. veel Twentenaren) werden ook Duitsers lid. Een van hen werd de contactpersoon naar het Nederlandse bestuur. Het was en bleef wel een Nederlandse vereniging!

In 1963 stond er het huidige Steeter als onderkomen voor groot en klein.
Zwembad 1963

Hoe meer mensen, hoe meer wensen

We wilden een toiletgebouw, een vast onderkomen en een zwembad. Er was nog geen sprake van riolering en elektriciteit, laat staan van een wasmachine en internet! Zaklantaarn en accu waren onontbeerlijk. Er werd een hokje gebouwd in de buurt van de waterpomp voor de Honda generator. De generator wekte voldoende elektriciteit op voor de pomp en zorgde voor een beetje verlichting.

Er kwam een heel klein toiletgebouw op de plek van het huidige Huuske. En als klap op de vuurpijl een zwembad. Het zwembad is door de leden zelf gemaakt. In het weekend stond de betonmolen te draaien, totdat het geld weer op was. Er werden taarten gebakken voor de verkoop, om weer materiaal te kunnen kopen. Wat was iedereen blij met alles wat gemaakt was. Wat een saamhorigheid.

Iedereen mocht lid worden

Er werd losgelaten dat alleen mensen uit het oosten van het land lid mochten worden. Aanvragen kwamen van mensen uit andere delen van het land. Rond 1970 werd de naam Lichtbond de IJssel vervangen door Naturistenvereniging Oost – Nederland. Iedereen mocht lid worden, wel na een gedegen ballotage. Wilde van een echtpaar alleen de man lid worden, dan ging het feest niet door! En wat betreft het aantal alleenstaande mannen en vrouwen: deze aantallen moesten wel in het evenwicht zijn. Stel je voor dat..!

Plannen werden gemaakt voor een Groot Getelo

We groeiden uit ons jasje. Er ontstond een lange wachtlijst van leden die een vaste plaats wilden hebben. De Samtgemeinde Uelsen had bepaald dat er 80 vaste plekken mochten zijn, met daarnaast tien vakantieplekken voor gasten van andere verenigingen. Intussen had ons terrein een grootte van 12 hectare. 7 hectares pachtten en pachten we van de familie Kamerhuis. Deze liggen in de gemeente Getelo. 5 hectares pachtten en pachten we van de familie Rotterink uit Klein Ringe bij Emlichheim. Deze hectares liggen in de gemeente Halle.

Via Uelsen kregen we wel een kampeervergunning, maar de gemeente Halle wilde die niet geven. Dit is de reden waarom Groot Getelo niet is doorgegaan. Vanaf de asfaltweg tot aan het Molemaplein, links en rechts van de zandweg, ligt ons terrein in de gemeente Halle. We mogen er veel doen wat we willen, alleen niet kamperen. Kinderen hebben er jarenlang hutten gebouwd. Nu is er een  extra parkeerplaats voor auto’s bij gemaakt.

In 1990 zijn wij zelfstandig verder gegaan als naturistenvereniging De Krösenberg. Een nieuwe naam, een nieuw bestuur, een nieuwe naam voor het verenigingsblad, opnieuw aansluiting bij de NFN en de DFK ( Hannover ). Een jaar waarin we er samen voor gingen om “Getelo” volwaardig te maken.

Mochten we doorgaan?

Maar ook gingen we spannende jaren tegemoet.  Er kwam een moment dat we onze kampeervergunning kwijt leken te raken. De Samtgemeinde bepaalde dat ons terrein in het waterwingebied kwam te liggen. Daar hoorde geen kampeerterrein meer in. Een Duitse advocaat en de Duitse DAS hebben ons bijgestaan tot in Osnabrück en Oldenburg toe. We zijn wel een Nederlandse vereniging, maar de Duitse regels gelden en golden!

Er is veel gebeurt de afgelopen jaren. Zoals:

  • een zwembad waar we trots op kunnen zijn, ‘t Ligter
  • een toiletgebouw, ‘t Huuske
  • een jeugdonderkomen, ’t Steeter
  • ’t Getervan, een gebouw voor de leden
  • wateraansluiting bij de vaste plekken
  • elektriciteitsaansluitingen op de vaste plekken en op plekken voor gasten
  • riolering
  • de aanleg van internet
  • een mooi constant aantal leden

Saamhorigheid | ons Leitmotiv

Van Lichtbond de IJssel naar de huidige naturistenvereniging De Krösenberg, een lange weg tot het heden. De toekomst kan met een veilig gevoel tegemoet gezien worden. In alle opzichten. Onze vereniging is financieel gezond.

Maar dit alles kan alleen, wanneer we samen er de schouders onder willen blijven zetten. Het woord saamhorigheid moet, op z’n Duits gezegd, ons Leitmotiv zijn en blijven.